Υπογράφουν κείμενο, με το οποίο παρεμβαίνουν στην εσωκομματική διαδικασία ενόψει της εκλογής νέας ηγεσίας θέτοντας το πολιτικό διακύβευμα για το μέλλον του ΚΙΝΑΛ, ενώ υπερασπίζονται την αυτόνομη φυσιογνωμία και προοπτική του
Μία τρίτη συνιστώσα, πέραν των προερχομένων από το ΠΑΣΟΚ και το Κίνημα Δημοκρατών και Σοσιαλιστών (ΚΙΔΗΣΟ), συγκροτείται στο Κίνημα Αλλαγής, από στελέχη της Ανανεωτικής Αριστεράς, των Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία και πρώην στελεχών του Ποταμιού που παρέμειναν στο Κίνημα Αλλαγής. Υπογράφουν κείμενο, με το οποίο παρεμβαίνουν στην εσωκομματική διαδικασία ενόψει της εκλογής νέας ηγεσίας θέτοντας το πολιτικό διακύβευμα για το μέλλον του ΚΙΝΑΛ, ενώ υπερασπίζονται την αυτόνομη φυσιογνωμία και προοπτική του.
Επίσης, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι παρότι πολλοί εξ αυτών -αν και υποστηρίζουν διαφορετικούς υποψήφιους- εν τούτοις αναδεικνύουν τα πολιτικά χαρακτηριστικά που πρέπει να αφορούν τη μάχη για την ηγεσία και διαφωνούν σαφώς «στα περί επιστροφής στο ΠΑΣΟΚ».
Στο κείμενό τους, τα στελέχη της «τρίτης συνιστώσας» αναφέρουν ότι «το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ αποτελεί αντικειμενικά τον πολιτικό χώρο της σύγχρονης Σοσιαλδημοκρατίας και η συσπείρωση δυνάμεων -μέσα και γύρω- από το ΚΙΝΑΛ σε μία αυτόνομη πολιτική στρατηγική, που είναι διακριτή από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο μόνος δρόμος για την αλλαγή των συσχετισμών στην κατεύθυνση της προόδου και της κοινωνικής συνοχής».
Επικεντρώνουν σε δύο κεντρικά ζητήματα. Πρώτον, στην ανάγκη να συγκροτηθεί ένας προοδευτικός εναλλακτικός πόλος απέναντι στη συντηρητική παράταξη, ως μία εναλλακτική στρατηγική σε σχέση με τον νεοφιλελευθερισμό, τις συντηρητικές αξίες, ωστόσο απορρίπτουν κάθε πιθανότητα συμμετοχής του ΚΙΝΑΛ σε «αντιδεξιό μέτωπο», που προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. «Αν το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ δεν κινηθεί σε αυτήν την κατεύθυνση, τότε θα αφήσει το πεδίο στον Αριστερό Λαϊκισμό. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ εγγράφεται σε αυτήν την αδυναμία και έχει σχέση με τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο ευρύτερος χώρος της Κεντροαριστεράς με την κρίση των μνημονίων. Η θετική προοπτική της προοδευτικής παράταξης βρίσκεται στην υιοθέτηση της σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης με σαφή μεταρρυθμιστική πνοή», τονίζεται συγκεκριμένα στο κείμενο. Όπως υποστηρίζουν, η επιδίωξη «να συγκροτήσει το ΚΙΝΑΛ μία στέρεη εναλλακτική επιλογή προς τη ΝΔ έχει σχέση με το ιστορικό καθήκον της Σοσιαλδημοκρατίας να απαντήσει στην επίθεση της συντηρητικής παράταξης στην κοινωνία και στην ελπίδα ευημερίας για τους πολλούς. Είναι επίσης καθήκον προς τους προοδευτικούς πολίτες, που νιώθουν τα αδιέξοδα του ΣΥΡΙΖΑ να υπερβεί το σύνδρομο του λαϊκισμού και τις εμμονές στις παλαιοκομμουνιστικές πεποιθήσεις, καθώς και στην αδυναμία να σταθεί κριτικά απέναντι στα τραγικά σφάλματα την περίοδο της διακυβέρνησης με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ. Η αλλαγή των συσχετισμών δεν σημαίνει ούτε προεπιλογή πολιτικού συμμάχου, έξω από προγραμματικές συμφωνίες, ούτε μία συμπληρωματική θέση σε έναν νέο δικομματισμό. Σημαίνει ότι το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ έχει στόχο να είναι ο εναλλακτικός πόλος προς την συντηρητική παράταξη».
Το δεύτερο ζήτημα του αναδεικνύεται από την παρέμβαση των στελεχών του ΚΙΝΑΛ είναι το εγχείρημα ανάδειξης ηγεσίας που θα εκφράσει την πιο πλατιά συσπείρωση δυνάμεων. Υπογραμμίζουν χαρακτηριστικά ότι «η επιμονή στο σχήμα του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ με πολυτασική συγκρότηση και ενιαία στρατηγική είναι το ικανό σχέδιο για το μέλλον. Σε αυτό πρέπει να συνεχίσουμε. Για να γίνει το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ βασικός παράγοντας οικοδόμησης της μεγάλης Κεντροαριστεράς, της νέας μεγάλης προοδευτικής παράταξης».
Τα στελέχη της τρίτης συνιστώσας προσθέτουν πως «πρέπει να αποτελεί τη συνέχεια του ελπιδοφόρου ανοίγματος του 2017 παρά τα λάθη και τις προσωπικές στρατηγικές. Είναι προφανές ότι το ΠΑΣΟΚ με τα ιστορικά χαρακτηριστικά του αποτελεί τη βασική δύναμη αυτού του σχεδίου. Η συγκέντρωση δυνάμεων, όμως, από το σύνολο της Κεντροαριστεράς με δυνάμεις του Προοδευτικού Κέντρου, της Οικολογίας και της Ανανεωτικής Αριστεράς είναι μία υπόθεση που απαιτεί υπερβάσεις. Δεν περιορίζεται στην αγωνία της ιστορικής δικαίωσης αλλά βάζει στο επίκεντρο τη νέα γενιά, τα δυναμικά στρώματα της κοινωνίας, τα νέα κοινωνικά κινήματα».
Το κείμενο στηρίζουν:
Από την Ανανεωτική Αριστερά, οι Θόδωρος Μαργαρίτης, Γιώργος Μπουλμπασάκος, Γιώργος Γιάνναρος, Τάσος Δαρσινός, Χρήστος Μέγας, Ευγενία Μπουρνόβα, Ισμήνη Μώρου, Έφη Παγκάλου, Νέλλη Παπαχελά, Κώστας Πανδής, Γιώργος Σιακαντάρης, Δημήτρης Στάμου, Νίκη Φούντα και άλλοι.
Από τις Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία, οι Μιχάλης Χάλαρης, Θόδωρος Τσέκος, Θόδωρος Καρούνος, Παναγιώτης Ιωακειμίδης, Ίρις Ζαχμανίδη, Σωτήρης Κατσέλος, Λεωνίδας Αλατάς, Γιώργος Ζάχος, Σύρος Κοσκοβόλης, Γρηγόρης Ρίσβας, Σπύρος Παππάς, Μανώλης Πετράκης, Αστέριος Πατσιαούρας, Χρήστος Μπούρας, Θεοχάρης Λάμπου, Δημήτρης Πετσαλούδας και άλλοι.
Από το Ποτάμι, οι Παναγιώτης Καρκατσούλης, Έφη Στεφοπούλου, Παναγιώτης Αγγελιδάκης, Ευτυχία Αλεβιζάτου, Όθων Καίσαρης, Αναστασία Παπαστάμου και άλλοι.
